تشخیص عفونت تریکوموناس واژینالیس با استفاده از روش pcr

Authors

محمد ربانی

mohamad rabani اصفهان، دانشکده داروسازی و علوم دارویی دانشگاه علوم پزشکی بهنام صابری

behnam saberi isfahan univ. of med sci عباس جعفریان دهکردی

abas jatarian isfahan univ. of med sci فرحناز مردانیان

farahnaz mardanian isfahan univ. of med sci

abstract

عفونت تریکوموناس واژینالیس یکی از شایع ترین عوامل ایجاد کننده بیماریهای منتقل شونده غیر ویروسی جنسی است. مهم ترین روش برای تشخیص تریکوموناس واژینالیس در حال حاضر تشخیص میکروسکوپی انگل با استفاده از تست لام مرطوب می باشد که حساسیت این روش تقریبا 60% است. مطالعه میکروسکوپی کشت های اختصاصی حاوی انگل، حساسیت را تا حدودی افزایش داده اما یکی از مشکلات استفاده از محیط های کشت، عدم امکان آنالیز سریع و دقیق آن می باشد. در این مطالعه با استفاده از روش مولکولی (pcr= polymerase chain reaction) بر آن شدیم تا عفونت تریکوموناس واژینالیس را در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان شهید بهشتی اصفهان مورد بررسی قرار داده و نتایج آن را با تست های لام مرطوب و مشاهده کلینکی مقایسه کنیم. سوآپ واژینالی از 24 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان شهید بهشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گرفته شد. هر یک از نمونه های گرفته شده به دو قسمت تقسیم گردید. یک قسمت آن فوراً با تست لام مرطوب و در زیر میکروسکوپ مورد مطالعه قرار گرفت و قسمت دیگر در محلول (phosphate buffered saline=pbs) به صورت سوسپانسیون تهیه شده و به آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منتقل گردید. سوسپانسیون pbs حاصله جهت انجام واکنش pcr اختصاصی برای تریکوموناس واژینالیس مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه 24 نمونه اخذ شده به دو دسته 8 و 16 تایی تقسیم شدند. دسته اول با دو تست لام مرطوب و pcr و دسته دوم با تشخیص کلینیکی (توسط پزشک متخصص زنان) و تست pcr مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های اخذ شده در گروه اول با هر دو تست لام مرطوب و pcr مثبت تشخیص داده شدند. در گروه دوم، 9 نمونه از 16 نمونه با تست pcr مثبت تشخیص داده شدند که از میان این تعداد نمونه، 8 عدد در طی بررسی و تشخیص کلینیکی مثبت تشخیص داده شده بودند. در مورد گروه اول حساسیت تست pcr برابر 100% (8 عدد از 8 نمونه) و اختصاصی بودن آن نیز 100% بود (8 عدد از 8 نمونه). در این گروه حساسیت تست لام مرطوب 100% (8 عدد از 8 نمونه) و اختصاصی بودن آن نیز 100% (8 عدد از 8 نمونه) بود. در مورد گروه دوم حساسیت تست pcr برابر 100% (9 عدد از 9 نمونه) و اختصاصی بودن آن نیز 100% (9 عدد از 9 نمونه) بود. در این گروه حساسیت تشخیص کلینیکی9/88% (8 عدد از 9 نمونه) و اختصاصی بودن آن 50% (8 عدد از16 نمونه) بود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تشخیص عفونت تریکوموناس واژینالیس با استفاده از روش PCR

عفونت تریکوموناس واژینالیس یکی از شایع ترین عوامل ایجاد کننده بیماریهای منتقل شونده غیر ویروسی جنسی است. مهم ترین روش برای تشخیص تریکوموناس واژینالیس در حال حاضر تشخیص میکروسکوپی انگل با استفاده از تست لام مرطوب می باشد که حساسیت این روش تقریبا 60% است. مطالعه میکروسکوپی کشت های اختصاصی حاوی انگل، حساسیت را تا حدودی افزایش داده اما یکی از مشکلات استفاده از محیط های کشت، عدم امکان آنا...

full text

ارزیابی لنفوسیت های CD4 وCD3 مثبت در عفونت های ناشی از تریکوموناس واژینالیس

سابقه و هدف: تریکوموناس واژینالیس شایعترین عامل بیماریزای غیر ویرال منتقله از راه جنسبی در دستگاه ادراری، تناسلی انسان می باشد که نه تنها واژینیت بلکه موجب نازایی، زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آمنیون و تولد نوزاد با وزن کم نیز می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی چگونگی پاسخ سیستم ایمنی سلولی به این عفونت از طریق ارزیابی لنفوسیت های CD3 و CD4 مثبت و سایتوکین اینترلوکین 10 در بیماران آلوده به...

full text

عفونت دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس در زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان زنان شهر قم

Background and Aim: Trichomonas vaginalis infection is one of the most common sexually transmitted diseases of women and men in the world. To the best of our knowledge, there has been no previous report of the prevalence and complications of trichomoniasis in women of Qom. Methods: In this cross-sectional study, the prevalence of T. vaginalis in women whom were admitted to a referral gynecol...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۴-۹

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023